PUBLIQUEI   HA  TEMPOS  UMA  FOTO COM  A  MINHA   FIGURA  ENTRISTECIDA, NA  QUAL  DIZIA  O     SEGUINTE-  ...      

 ....  NAO  ME   ASSUSTA    A   SOLIDAO   ---   ASSUSTA-ME   A   INDIFERENÇA  DAS   PESSOAS...

SINTO-ME  SEMPRE  TRISTE   POR  TER   QUE  VIVER    NUM  LAR  DE  IDOSOS    POR  TER  FALECIDO  A  MINHA   SAUDOSA  MULHER, COM  QUEM   ME  CASARA  EM  ANGOLA  HÁ  MUITOS A NOS , .  TENDO  NO  ENTANTO , APOS  A  INDEPENDENCIA  DA  TERRA  ONDE   NASCI ,   LUANDA,   TER  VINDO  PARA   PORTUGAL,.   TODAVIA,  APESDAR  DESTE  ACIDENTE,   AQUI8  EM  PORTUGAL  SEMPRE   TIVE  O  APOIO  DA   MINHA  FAMILIA,  AQUI  RESIDENTE,-   FILHOS,  TIOS,   TIAS,    IRMMAO  ETC.  , E  ADIANTO  QUE  O  LAR  DE  IDOSOS,  EM  FARO,   ONDE  VIM  PARAR, ,   QUE   IGUALMENTE  SEMPRE   ME  DISPENSOUJ,  POR  PARTE  DA  DIRECÇAO,  MUITA  AMIZADE  E   CONFORTE..

AGORA,  COM  ESTE  MEU  BLOG,   QUE   TALVEZ   ATE    VENHA  A  SER  O  ULTIMO,  VENHO  MANIFESTAR  A  GRANDE    AMIZADE   E  ESTIMA     QUE ESTA  MINHA  SOBRINHA,   ACIMA  FOTOGRAFADA,    ME  DISPENSOU -     A    LENITA     A  TOTAL  AUSENCIA  DE  I9NDIFERENÇA

 ESTA  MINHA  QUERIDA  LENITA,  VISITOU-ME,  AQUI  NO  LAR,    NO  DIA  21  DE   OUTUBRO  ,  TENDO  VINDO  DO  PORTO,  ONDE  VIVE,  E  FEZ-ME  A  OFERTA  DE      CAIXAS    CHEIAS       DE  MARMELADA,   DOCES  POR  ELA COZINHADOS     COMO  LEMBRANÇA  DOS  TEMPOS  EM QUE  VIVIAMOS  TODOS   NO  PORTO.

NÃO  HÁ     INDIFERENÇAS...  SOMOS  TODOS  AMIGOS  E  ORIENTADOS   POR   DEUS.  E  NOSSA  SENHORA  DE    FÁTIMA.

BEM    HAJAM...